เวลาการเขียนภาพของบาบือเรินเป็นเพียงระยะเวลาอันสั้นและมีภาพเขียนเหลืออยู่เพียงไม่กี่ภาพ งานเขียนมักจะเป็นศิลปะคริสเตียนในกรุงโรมรวมทั้งฉากแท่นบูชา "ชะลอร่างจากกางเขน" สำหรับชาเปลในโบสถ์ซานปีเอโตรอินมอนโตรีโอในกรุงโรม ซึ่งเป็นภาพที่เป็นหนี้ภาพหัวเรื่องเดียวกัน -- "ชะลอร่างจากกางเขน" ของการาวัจโจ ในพิพิธภัณฑ์วาติกัน นอกจากนั้นบาบือเรินก็เขียน "พระเยซูถูกจับ" (หอศิลป์บอร์เกเซ) สำหรับชีปีโอเน บอร์เกเซ และภาพ "พระเยซูล้างเท้าให้อัครสาวก" (Gemäldegalerie, กรุงเบอร์ลิน) สำหรับวินเชนโซ จุสตีนีอานี[4]

งานในยูเทรกต์ที่เขียนระหว่างปี ค.ศ. 1621 เมื่อ ค.ศ. 1624 เป็นปีสุดท้ายของการเขียนภาพเป็นลักษณะการเขียนที่ผสมระหว่างการาวัจโจกับบาร์โตโลเมโอ มันเฟรดี ในงานเขียนภาพจากตำนานเทพ และจิตรกรรมประวัติศาสตร์ เช่นภาพ "โพรมีเทียสถูกล่ามโดยวัลกัน" (พิพิธภัณฑ์ไรก์ กรุงอัมสเตอร์ดัม) ที่ใช้ภาพนักบุญพอลแห่งทาซัสนอนหงายจากภาพ "มโนทัศน์ของนักบุญพอลบนถนนสู่ดามัสกัส" (วัดซานตามารีอาเดลโปโปโล กรุงโรม) ของการาวัจโจ ในการวางท่าเทพโพรมีเทียสล้มหงายหลังเมื่อถูกจับ เพราะไปขโมยไฟจากพระเจ้ามาให้มนุษย์เดินดิน

บาบือเรินเป็นหนึ่งในจิตรกรกลุ่มแรกที่เผยแพร่การเขียนภาพชีวิตประจำวันเช่นภาพนักดนตรีและคนเล่นไพ่ งานชิ้นที่เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดชิ้นหนึ่งก็ได้แก่ภาพ "โสเภณี" (Procuress) (พิพิธภัณฑ์วิจิตรศิลป์แห่งบอสตัน) ที่เป็นภาพชายยื่นเงินสำหรับการบริการให้โสเภณีที่กำลังเล่นลูตขณะที่แม่เล้าด้านขวาของภาพตรวจจำนวนเงิน ภาพเขียนนี้ (หรือก๊อบปี้ของภาพเขียนนี้) เป็นของแม่ยายของโยฮันเนิส เฟอร์เมร์ และเป็นภาพที่ปรากฏในภาพเขียนของเฟอร์เมร์สองภาพ : ภาพ "เล่นดนตรี" (ถูกขโมยจากพิพิธภัณฑ์อิซาเบลลา สจวต การ์ดเนอร์, บอสตัน) และภาพ "สตรีนั่งหน้าเครื่องดนตรี" (หอศิลป์แห่งชาติ (ลอนดอน))